خشونت و پرخاش‌گری در شبکه‌های اجتماعی مجازی از دیدگاه نوجوانان: یک مطالعه پدیدارشناسی

گسترش فضای مجازی، زمینه ارتباطات مجازی در میان نوجوانان و گروه‌های همسالان‌شان را فراهم ساخته است و در نتیجه ممکن است آسیب‌های ارتباطی در فضای مجازی ایجاد گردد. خشونت مجازی یکی از آسیب‌هایی است که می‌تواند زمینه را برای انواع خشونت‌های متداول فراهم کند. هدف پژوهش حاضر بررسی تجارب نوجوانان از خشونت و پرخاش‌گری در فضای مجازی به روش کیفی از نوع پدیدارشناسی بود. اطلاعات با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته و به روش کولایزی جمع‌آوری می‌گردید. 16 دانش‌آموز 14 تا 16 ساله منطقه 18 تهران که در شبکه‌های اجتماعی مجازی فعال بودند بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند. تحلیل مصاحبه‌ها منجر به شناسایی 2 مضمون اصلی (حاضرجوابی و قلدرنمائی) و 7 مضمون فرعی (انگیزه، الگوسازی، انتقال جدال کلامی، نمایش خود جعلی، دعوای مجازی، دعوای گروهی مجازی و تشدید دعوا) و 102 مفهوم اولیه شد. به هر حال، خشونت در شبکه‌های اجتماعی مجازی ابتدا به صورت الگوسازی جدال کلامی تجربه می‌شود و سپس با نمایش خود جعلی به صورت قلدر نمائی نشان داده می‌شود تا نیاز به دیده شدن و مطرح شدن را ارضاء نمایند.